جان مینارد کینز (1883-1946) بزرگترین اقتصاددان قرن بیستم بود. کمتر شناخته شده این است که او حرفه ای موازی به عنوان یک سرمایه گذار موفق داشت: در اوایل کارش نسبتاً موفق بود، و بعدها که استراتژی خود را تغییر داد، بسیار موفق بود.
پس از جنگ جهانی اول، درآمد او بیشتر به سرمایه گذاری هایش بستگی داشت تا کار آکادمیک.
او علاوه بر سرمایه گذاری های شخصی خود، سرمایه گذاری های کالج کینگ در کمبریج را که یکی از اعضای آن بود نیز مدیریت کرد.
تحت نظارت او، ارزش صندوق کینگز کالج طی دورهای که بازارهای گستردهتر حتی دو برابر نشدند، دوازده برابر شد.
گفته میشد که کینز به این بازدههای بالا دست مییابد در حالی که فقط نیم ساعت هر روز صبح را قبل از بلند شدن از رختخواب به کار اختصاص میداد.
کینز برای دوستانش بیتی از ولپون را که شعری کلاسیک است، نقل کرد:
من بیشتر از خرید حیله گرانه ثروتم افتخار می کنم تا داشتن خوشبختی
مطمئناً به نظر میرسید که او برای زیرکی که با آن پول در میآورد ارزش بیشتری نسبت به خود پول قائل بود. او استراتژی را برای کسی که استعداد لازم را ندارد، جایگزینی برای هنر میدانست.
کینز جوانتر
کینز در جوانی نسبت به تواناییهای خود بسیار مطمئن بود، و کمتر به تواناییهای عموم سرمایهگذاران اعتماد داشت.
در سرمایهگذاریهای اولیهاش، او سعی کرد از زمانبندی بازار سود ببرد، و درست جلوتر از جمعیت باقی بماند.
در مقایسه با جمعیت حاضر در این زمان، کینز جوان بیشتر در سهام (سهم) سرمایه گذاری کرد تا در اوراق قرضه (بده).
او همچنین در مورد نرخ ارز و کالاها گمانه زنی کرد. و او به مراتب بیشتر از جمعیت آن زمان مایل بود که در خارج از کشورش سرمایه گذاری کند، زیرا به اوراق قرضه دولتی استرالیا علاقه داشت.
بیشتر بخوانید:
ارزش بنیادی بیت کوین چیست؟ این سوال خوبی است
در میان کارنامه او آثار هنری مدرن بود. برخی از آنها توسط دوستان او بودند، اما – با قضاوت بر اساس سوابقی که او از قیمت آنها نگهداری می کرد – برخی نیز به عنوان سرمایه گذاری عمل کردند.
او 13000 پوند برای جمع آوری آثار هنری هزینه کرد که ارزش آن در سال 2019 به 76 میلیون پوند رسید.
طبیعت بی جان پل سزان در سال 1877 با سیب، توسط کینز در سال 1918 خریداری شد.
موزه فیتزویلیام
قضاوتهای هنری کینز نرخ بازده واقعی سالانه 6% را ایجاد کرد که مشابه آنچه او ممکن است از سهام به دست آورده باشد. اما آنچه را که سهام نمی توانستند برای او فراهم کرد – چیزی که گروه هنری و ادبی بلومزبری، که او بخشی از آن بود، "لذت بردن از اشیاء زیبا" نامید.
این کینز جوانتر ممکن است مطمئناً در مورد بیت کوین فکر کرده باشد و معتقد باشد که میتواند چیزی را قبل از اینکه بزرگ شود خریداری کند و سپس به موقع بفروشد.
اما این فرمول همیشه حتی برای او کار نمی کرد.
کینز مسن تر و عاقل تر
کینزهای قدیمیتر به سرمایهگذاری ارزشی روی آوردند، سهامهایی را با دقت انتخاب و نگهداری کردند که بازدهی بلندمدت خوبی را ارائه میکردند. این موفقیت بیشتر نشان داد.
او اکنون تلاش برای درست کردن زمانبندی سرمایهگذاریهای دورهای را «غیر عملی» میداند و میگوید اکثر کسانی که این کار را انجام میدهند «خیلی دیر میفروشند و خیلی دیر خرید میکنند».
او نوشت که اکثر کسانی که آن را امتحان میکنند، بیش از حد بر افزایش ارزش سرمایه تمرکز میکنند و خیلی کم روی «بازدهی فوری یا چشماندازهای آینده و ارزش ذاتی» تمرکز میکنند.
بیشتر بخوانید:
ETF چیست؟ و چرا بیت کوین را به سمت قیمت های بالا سوق می دهد؟
یکی از موفق ترین سرمایه گذاران امروزی، وارن بافت، از تحسین خود برای درخشش کینز نوشته و سبک او را تقلید کرده است.
کمی قبل از مرگش، کینز در مورد خطرات سرمایه گذاران از پیوستن به واگن های باند هشدار داد. به قول خودش
اگر همه در مورد شایستگی آن توافق داشته باشند، سرمایه گذاری ناگزیر بسیار ارزان و در نتیجه غیرجذاب است
در این دوره موفق ترین، کینز از شرط بندی روی محصولات بدون ارزش اساسی اجتناب کرد.
و او به دلایل گسترده تری نگران آنها بود. همانطور که او در نظریه عمومی خود در سال 1936 بیان کرد
وقتی توسعه سرمایه یک کشور محصول جانبی فعالیت های یک کازینو می شود، کار احتمالاً بد انجام می شود.
کینز روز آخر بیت کوین نمی خرید و حتی ممکن بود علیه آن موعظه کند.
این کینز بود که سرمایه گذاری هایش موفق ترین بود.