بعد از نشست بایدن و شی، جنگ تجاری آمریکا و چین چه خواهد شد؟ | تجارت و اقتصاد

دیدار مجازی بین جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده و شی جین پینگ، رهبر چین، به کاهش تنش فزاینده بین دو کشور کمک کرد، اما در حل و فصل اختلافات جنگ تجاری ایالات متحده و چین پیشرفت نکرد.
جنگ تجاری ایالات متحده و چین که در سال 2018 در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق ایالات متحده آغاز شد، منجر به پرداخت مالیات های بیشتری برای واردات کالا از کشور مقابل شد.
افزایش تعرفه های وارداتی باعث اختلال در زنجیره تامین شده است که بر مشاغل و افراد در سراسر جهان تأثیر می گذارد. اما در این اجلاس که روز سه‌شنبه برگزار شد، مسائل اقتصادی در جایگاه دوم ژئوپلیتیک قرار گرفت.
بایدن به طور خلاصه درباره «سیاست‌های تجاری و اقتصادی ناعادلانه» چین که به کارگران آمریکایی آسیب می‌زند، صحبت کرد، اما عمدتاً نگرانی‌های خود را در مورد نقض حقوق بشر در سین‌کیانگ، تبت و هنگ‌کنگ و حمایت آمریکا از تایوان مطرح کرد.
بایدن در سخنان افتتاحیه خود به شی جینپینگ گفت: «به نظر می رسد مسئولیت ما – به عنوان رهبران چین و ایالات متحده – این است که اطمینان حاصل کنیم که رقابت بین کشورهایمان، چه خواسته یا ناخواسته، به درگیری منحرف نشود. فقط رقابت ساده و سرراست.»
شهزاد قاضی، مدیر عامل China Beige Book International، «رقابت مستقیم» را «فقط یک راه خیالی برای گفتن اینکه دولت آمریکا خواهان هیچ جنگ تصادفی یا رویارویی نظامی نیست» توصیف کرد.
قاضی گفت: «اما در حال حاضر، این شرایط به دلیل عدم وجود استراتژی واقعی چین توسط دولت تبدیل شده است.
جنگ تجاری ایالات متحده و چین زنجیره تامین جهانی را مختل کرده است [File: Qilai Shen/Bloomberg]
به گفته جو مازور، تحلیلگر Trivium China، در کاخ سفید درک روشنی وجود دارد که پکن قرار نیست در مورد بسیاری از مسائل اصلی که باعث تنش در روابط دوجانبه می شود، تسلیم شود.
بنابراین در عوض، ایالات متحده به دنبال مناطقی است که ممکن است از سطح محدودی از همکاری دوجانبه با چین حمایت کند و در عین حال روابط خود را با متحدان و شرکای خود در سراسر جهان تقویت کند.
مازور گفت: «این یک انحراف بزرگ از سیاست خارجی «اول آمریکا» دونالد ترامپ است که پیش‌بینی می‌کرد آمریکا عملاً به تنهایی با چین مقابله کند و تلاشی برای یافتن مناطق مورد علاقه مشترک با پکن انجام ندهد.
به عنوان بخشی از این استراتژی جدید، واشنگتن به طور فزاینده ای به دنبال مقابله با نفوذ اقتصادی چین از طریق ترویج تجارت و ابتکارات زیرساختی خود خواهد بود. این به طور طبیعی باعث رقابت اقتصادی بیشتر بین ایالات متحده و چین خواهد شد، اما ممکن است به نفع کشورهایی باشد که شرایط مشارکت اقتصادی خود با واشنگتن، پکن یا هر دو را انتخاب و انتخاب کنند.
ساوت چاینا مورنینگ پست روز چهارشنبه به نقل از یک منبع آگاه گزارش داد در این نشست، بایدن از طرف چینی درخواست کرد تا ذخایر نفت خام را برای کمک به تثبیت قیمت های جهانی انرژی آزاد کند. روزنامه مستقر در هنگ کنگ گفت که چین به این ایده "باز" ​​بود اما به این درخواست متعهد نبود.
در ژانویه 2020، ترامپ و شی یک توافق تجاری فاز یک را امضا کردند که خواستار اصلاحات ساختاری در اقتصاد چین و شیوه‌های تجاری در زمینه‌های مالکیت معنوی، انتقال فناوری، کشاورزی، خدمات مالی و ارز و مبادلات خارجی بود.
این قرارداد همچنین تصریح کرد که چین باید متعهد شود که خرید محصولات کشاورزی، محصولات صنعتی، منابع طبیعی و خدمات آمریکا را در سال‌های آینده افزایش دهد.
امنیت ملی
با این حال، در طول سال گذشته، چین کوتاهی کرده و تنها حدود 60 درصد از کالاهایی را که طبق این قرارداد با آنها موافقت کرده بود، خریداری کرده است. دولت بایدن گفته است که به توافق فاز یک پایبند است و انتظار دارد پکن به تعهدات تجاری خود پایبند باشد.
قاضی گفت: «کاخ سفید قبلاً اعلام کرده است که در مورد سیاست تجاری، مراقب است تا ببیند چین چگونه از توافق فاز اول پیروی می کند. علاوه بر این، ما می دانیم که یک فشار داخلی از جانب جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی ایالات متحده برای آغاز تحقیقات 301 دیگری در مورد چین وجود دارد که می تواند منجر به تعرفه های بیشتری در آینده شود. گفته می‌شود، مراکز مختلف قدرت در داخل دولت آمریکا بر سر این سیاست با هم درگیر بوده‌اند، بنابراین گام‌های بعدی روشنی ظاهر نشده است.»
در حالی که بایدن زیاد به مسائل اقتصادی نپرداخته بود، شی موضوع تجارت را مطرح کرد و مستقیماً به مشاغل آمریکایی متوسل شد و از ایالات متحده درخواست کرد که از گسترش مفهوم "امنیت ملی" برای سرکوب مشاغل چینی خودداری کند.
شی، که بایدن را «دوست قدیمی من» خطاب کرد، دو کشور را با کشتی‌هایی مقایسه کرد که باید بدون برخورد در اقیانوس حرکت کنند و گفت: دو کشور «باید به یکدیگر احترام بگذارند، در صلح همزیستی کنند و همکاری برد-برد را دنبال کنند».
شی همچنین درباره کاهش محدودیت‌های تجاری برای کمک به بهبود سریع‌تر هر دو اقتصاد اظهار نظر کرد.
تیلور لوب، تحلیلگر Trivium China گفت: «ممکن است چیزی در آن نقطه وجود داشته باشد – به ویژه، کاهش یا حذف تعرفه ها ممکن است به کاهش تورم کوتاه مدت کمک کند، یک خار سیاسی مداوم در چشم دولت بایدن».
در ژانویه، یک مطالعه به سفارش شورای بازرگانی ایالات متحده و چین نشان داد که جنگ تجاری 245000 شغل در ایالات متحده را به همراه داشته است، در حالی که کاهش تعرفه ها برای هر دو طرف تا سال 2025 باعث ایجاد 145000 شغل می شود. گزارش Oxford Economics همچنین پیش بینی کرد که یک "انفصال قابل توجه" اقتصاد این کشورها تولید ناخالص داخلی آمریکا (GDP) را تا 1.6 تریلیون دلار طی پنج سال آینده کاهش خواهد داد.
افزایش تعرفه‌های تلافی جویانه توسط ایالات متحده و چین به قیمت‌های بالاتر منجر شده است [File: Tim Rue/Bloomberg]
لوب گفت که کاهش تعرفه‌ها احتمالاً در مقطعی اتفاق می‌افتد، اما نه به یکباره.
وی گفت: "ایالات متحده تعرفه ها را در مناطقی که از نظر اقتصادی سودمندترین و کمترین مشکل را از منظر امنیت ملی می داند، حذف خواهد کرد."
«واقعیت این است که ما در آغاز یک بازنگری اساسی در زنجیره‌های تأمین جهانی هستیم. اختلالات کنونی ارتباط زیادی با همه‌گیری دارد، اما حتی زمانی که کووید در گذشته باشد، فشارهای جهانی همزمان به سمت زنجیره‌های تأمین «ایمن» و اتکا به خود – به رهبری ایالات متحده و چین – بر زنجیره‌های تأمین تاسیس شده سنگینی می‌کند.
در پایان این نشست سه و نیم ساعته هیچ بیانیه مشترکی صادر نشد. در عوض، هر دولت بیانیه خود را صادر کرد و بر نارضایتی های طولانی مدت بدون هیچ نشانه ای از سازش تأکید کرد.
لوب گفت: «در اصل، این اجلاس تغییرات زیادی در مورد وضعیت روابط اقتصادی آمریکا و چین ایجاد نکرد. "ایالات متحده هنوز در حال بررسی است که دقیقاً چگونه می خواهد یک سیاست تجاری بین المللی را تعریف کند که اتکا به چین را کاهش دهد. پکن نیز همین کار را می کند، اما در این بین مایل است روابط تجاری به وضعیت قبل از ترامپ بازگردد. اون اتفاق نمی افته."
اگرچه هنوز خیلی زود است که بدانیم آیا این نشست به نتایج مستقیم اقتصادی تبدیل خواهد شد، مازور معتقد است که مطمئناً امکان پذیر است.
وی گفت: «هنوز مشخص نیست که واشنگتن چقدر مایل است پکن را در زمینه مسائل تجاری کاهش دهد، به ویژه با توجه به این واقعیت که چین هنوز از سرعت خریدهای وعده داده شده در فاز یک توافق تجاری عقب است.»
با این حال، در مجموع، همکاری در زمینه‌های اقتصادی و تجاری در حال حاضر نسبت به چند ماه پیش احتمال بیشتری به نظر می‌رسد.