جنگ: وقتی اسرائیل از حمله به برنامه هسته ای ایران صحبت می کند

نزدیک به یک سال پیش، آویو کوهاوی، رئیس ارتش اسرائیل در کنفرانسی در موسسه مطالعات امنیت ملی در تل‌آویو روی صحنه ایستاد و اعلام کرد که به ارتش دستور داده است برنامه‌های جدیدی برای حمله به برنامه هسته‌ای ایران آماده کند.
«ایران می‌تواند تصمیم بگیرد که می‌خواهد به سمت بمب پیشروی کند، چه به صورت مخفیانه یا تحریک‌آمیز. با توجه به این تحلیل اساسی، من به ارتش اسرائیل دستور دادم تا علاوه بر طرح های موجود، تعدادی طرح عملیاتی نیز آماده کند. کهوی گفت: ما در حال مطالعه این طرح ها هستیم و آنها را در سال آینده توسعه خواهیم داد.
وی افزود: «البته دولت تصمیم خواهد گرفت که آیا از آنها استفاده شود یا خیر. اما این برنامه ها باید روی میز باشد، وجود داشته باشد و برای آن آموزش داده شود.»

از آن زمان، ارتش اسرائیل دقیقاً این کار را انجام داده است، به‌ویژه نیروی هوایی و اطلاعات نظامی خود را برای چنین عملیاتی آماده می‌کنند، تمرین‌های آموزشی را افزایش می‌دهند و به ترتیب منابع عظیمی را روی جمع‌آوری اطلاعات متمرکز می‌کنند. میلیاردها مثقال اضافی به بودجه دفاعی اختصاص داده شده است تا برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران آماده شود.
و در طول سال گذشته، مقامات اسرائیلی به طور مرتب این درخواست‌ها را برای آنچه که آنها به عنوان "تهدید نظامی معتبر" علیه برنامه هسته‌ای ایران توصیف می‌کنند، در سخنرانی‌ها، کنفرانس‌های مطبوعاتی، مصاحبه‌های رسانه‌ای و ملاقات‌های خصوصی با متحدان تکرار کرده‌اند و استدلال می‌کنند که این درخواست برای برنامه هسته‌ای ایران ضروری است. برای به دست آوردن اهرم فشار در مذاکرات جاری با جمهوری اسلامی بر سر برنامه هسته ای این کشور.

نشریه روزانه تایمز اسرائیل
را از طریق ایمیل دریافت کنید و هرگز اخبار برتر ما را از دست ندهید

با ثبت نام، با شرایط موافقت می کنید

بر اساس برآوردهای خود، ارتش اسرائیل حداقل ماه ها تا آمادگی کامل برای انجام چنین حمله ای فاصله دارد، اگرچه مقامات می گویند که نسخه محدودتر برنامه های آن می تواند زودتر اجرا شود.

یک جت جنگنده اف-35 اسرائیلی در جریان تمرین پرچم آبی ارتش در اکتبر 2021 به پرواز درآمد. (نیروهای دفاعی اسرائیل)

اما تمرکز این بحث‌ها عموماً بر حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران بوده است، عملیاتی که در واقع بسیار، بسیار پیچیده‌تر و دشوارتر از هر عملیات دیگری است که ارتش اسرائیل انجام داده است، از جمله حملات آن برای هدف قرار دادن رآکتور هسته‌ای عراق در سال 1981 و سوریه در سال 2007
در هر یک از این ماموریت ها – عملیات اپرا و عملیات خارج از جعبه – یک سورتی پرواز شامل تعداد نسبتاً کمی جت های جنگنده بمباران را انجام داد. اما برخلاف هر دوی این موارد، ایران یک تأسیسات هسته‌ای ندارد که یک گروه از هواپیماها بتوانند آن را در یک حمله منفرد از بین ببرند، بلکه تعداد زیادی از آنها در سراسر کشور پراکنده شده‌اند، که بنابراین نیاز به سطوح فوق‌العاده‌ای از هماهنگی برای اطمینان از اینکه همه سایت ها در همان زمان ضربه خوردند.

دشوارتر کردن این امر این واقعیت است که بسیاری از تأسیسات در اعماق زمین مدفون هستند و همه آنها را غیرقابل نفوذ در برابر حملات هوایی می کند، به ویژه راکتور فردو، جایی که ایران اخیراً غنی سازی اورانیوم تا سطح خلوص 20 درصد را با سانتریفیوژهای پیشرفته آغاز کرده است. آخرین نقض توافق هسته ای 2015.
ایالات متحده مهمات انبوه سنگرهای مورد نیاز برای حمله به چنین تأسیساتی را در اختیار دارد – 13600 کیلوگرم (30000 پوند) GBU-57 Massive Ordnance Penetrator (MOP) – اما واشنگتن تاکنون از ارائه آنها به اسرائیل خودداری کرده است. فروش بمب فوق‌العاده سنگین به اورشلیم بسیار مفید خواهد بود زیرا نیروی هوایی اسرائیل هواپیمای قابل حمل آن را ندارد و حتی زیرساخت‌های فرودگاهی مورد نیاز برای پشتیبانی از هواپیماهایی که می‌توانند آن را حمل کنند، ندارد.
(برای دور زدن این محدودیت ها و نشان دادن جدی بودن تهدید حمله اسرائیل، برخی از مقامات فعلی و سابق در ایالات متحده ایده فروش یا اجاره یکی از سه بمب افکن سنگین آمریکایی را که قادر به حمل MOP هستند به اسرائیل مطرح کرده اند. -52، B-1، یا B-2 – اگرچه انجام این کار با تعدادی از چالش‌های قانونی و لجستیکی مواجه است، زیرا B-52 و B-2 هر دو عملاً طبق معاهده استارت جدید آمریکا با روسیه و B- از فروش منع شده‌اند. 1 همچنین ممکن است به طور کامل قادر به مهار MOP در محل بمب خود نباشد.)

تصویری: یک بمب افکن B-1B نیروی هوایی ایالات متحده، سمت چپ، با یک جت جنگنده F-15K کره جنوبی بر فراز شبه جزیره کره، کره جنوبی، یکشنبه، 30 ژوئیه 2017 پرواز می کند (وزارت دفاع کره جنوبی از طریق AP)

ایران همچنین سرمایه گذاری هنگفتی در پدافند هوایی خود کرده است، هم با خرید سامانه های پیشرفته از روسیه و هم توسعه قابلیت های تولید داخل خود.
اما در حالی که پیچیدگی‌های چنین عملیاتی را نباید اغراق کرد، اما در نهایت مشکلاتی هستند که با زمان و منابع کافی قابل حل هستند.
اگرچه مقامات اسرائیلی مایلند در مورد تلاش‌ها برای غلبه بر این چالش‌ها و توسعه قابلیت‌های مورد نیاز برای انجام چنین حمله‌ای بحث کنند، اما معمولاً چیزی که بعد از آن اتفاق می‌افتد نادیده گرفته می‌شود و اهمیت بسیار بیشتری دارد.

در سال 1981 و در سال 2007، به‌ترتیب هیچ اقدام تلافی‌جویانه‌ای فوری از سوی عراق و سوریه صورت نگرفت، اگرچه پاسخ بغداد یک دهه بعد – تا حدودی – با حملات موشکی اسکاد به اسرائیل در طول جنگ اول خلیج‌فارس انجام شد. چندین مقام دفاعی اسرائیل به تایمز اسرائیل گفته‌اند که انتظار نمی‌رود این مورد در مورد ایران باشد.
برای دهه‌ها، تهران در حال ایجاد تعدادی از نیروهای نیابتی در سراسر منطقه بوده است، که مهم‌ترین آنها حزب‌الله لبنان است، یک گروه تروریستی با زرادخانه موشک، موشک و گلوله‌های خمپاره‌ای که با بسیاری از کشورهای غربی همخوانی دارد و حتی از آنها پیشی می‌گیرد. این نیابت های خارجی قصد دارند ایران را از حمله دشمنانش مصون نگه دارند. برای شوخ طبعی: اسرائیل نمی تواند به ایران حمله کند، اگر مشغول مبارزه با شلیک موشک و تلاش های تهاجم حزب الله از لبنان باشد، و عربستان سعودی نیز اگر با حوثی ها در یمن روبرو می شد، نمی توانست به ایران حمله کند.

در این عکس 9 اکتبر 2016، مبارزان حزب الله در هنگام رژه در یک راهپیمایی به مناسبت هفتمین روز عاشورا در بالای یک ماشین سوار بر یک موشک ساختگی ایستاده اند. (محمد زعتری/AP)

ارتش اسرائیل قاطعانه بر این باور است که اگر اسرائیل به تاسیسات هسته ای ایران حمله کند، این شبکه نیابتی علیه اسرائیل مورد حمله قرار خواهد گرفت. و پیش‌بینی‌های اسرائیل در مورد جنگ علیه حزب‌الله و شبه‌نظامیان متحد در منطقه نگران‌کننده است: هزاران پرتابه بر مراکز جمعیتی اسرائیل بارید، صدها کشته، آسیب‌های شدید به زیرساخت‌ها و تاسیسات اصلی از کار افتادند.
این بدان معنا نیست که اسرائیل هرگز از ترس حمله نیروهای نیابتی خود به ایران حمله نخواهد کرد، اما هر تصمیمی برای انجام این کار باید نه بر اساس توانایی ارتش برای انجام عملیات، بلکه در مقابل حملات بالقوه ویرانگر سنجیده شود. چشم انداز آنچه که پس از حمله خواهد بود.
گزینه نظامی باید روی میز باشد. بنی گانتز، وزیر دفاع، روز پنجشنبه در گفت‌وگو با سایت خبری وای‌نت گفت: «البته این آخرین چیزی است که می‌خواهیم از آن استفاده کنیم، اما این تجمل را نداریم که خود را برای گزینه‌ها آماده نکنیم». .
نگرانی اورشلیم این است که ایران با داشتن سلاح هسته‌ای یا حتی آستانه هسته‌ای بتواند با مصونیت بیشتر در منطقه عمل کند و نیروهای نیابتی خود را مسلح کند و عمیق‌تر خود را در سوریه، لبنان، یمن و عراق مستقر کند.
اما مقامات اسرائیلی از تعیین یک شرط خاص برای انجام حمله بیزارند. این تا حدی به دلیل این واقعیت است که ملاحظات نه تنها در توانایی‌های ایران، بلکه به توازن بین تهدیدهای پیش روی اسرائیل و توانایی اسرائیل برای مقابله با آنها است.
گانتز در پاسخ به این سوال که آیا غنی سازی اورانیوم تا سطح خلوص 90 درصد – که عموماً به عنوان "درجه تسلیحات" در نظر گرفته می شود – باعث حمله اسرائیل می شود، گانتز از اظهار نظر در روز پنجشنبه خودداری کرد.

از چپ به راست: آویو کوهاوی، رئیس ستاد ارتش اسرائیل، نخست وزیر نفتالی بنت و وزیر دفاع بنی گانتز در مانور نظامی در شمال اسرائیل در 16 نوامبر 2021 شرکت می کنند. (اموس بن گرشوم/GPO)

من دوست ندارم خطوط قرمزی بگذارم که بعد از آن باید بیایم و خودم را توضیح دهم [if I didn’t uphold them]. ما هر روز روند ایران را دنبال می کنیم. زمانی فرا می رسد که جهان، منطقه و دولت اسرائیل چاره ای جز اقدام نخواهند داشت.»
نیروهای دفاعی اسرائیل گام‌هایی برداشته‌اند تا خود را برای جنگ چند جبهه‌ای که ممکن است پس از حمله به ایران آماده شود، طی ماه‌های اخیر تمرین‌های گسترده‌ای را برای شبیه‌سازی چنین درگیری برگزار کرده و تقریباً یک میلیارد NIS (315 دلار) سرمایه‌گذاری کرده‌اند. میلیون) به سمت آموزش برای سال آینده. ارتش همچنین در تلاش برای بهبود دفاع هوایی خود، به ویژه در شمال اسرائیل، در تلاش برای جلوگیری از بدترین خسارات ناشی از رگبارهای موشکی و حملات هواپیماهای بدون سرنشین در یک درگیری آینده است.
اما تمایل مقامات اسرائیلی به بحث در مورد جنبه‌های فنی حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران، محاسبات واقعی در تصمیم‌گیری برای انجام آن را رد می‌کند: این در مورد حمله نیست، بلکه جنگ بعدی است.

تابع !(f,b,e,v,n,t,s)
{if(f.fbq)return;n=f.fbq=function(){n.callMethod?
n.callMethod.apply(n,arguments):n.queue.push(arguments)};
if(!f._fbq)f._fbq=n;n.push=n;n.loaded=!0;n.version='2.0';
n.queue=[];t=b.createElement(e);t.async=!0;
t.src=v;s=b.getElementsByTagName(e)[0];
s.parentNode.insertBefore(t,s)}(window, document,'script',
"https://connect.facebook.net/en_US/fbevents.js")؛
fbq('init', '272776440645465');
fbq('track', 'PageView');

var comment_counter = 0;
window.fbAsyncInit = function() {
FB.init({
شناسه برنامه: '123142304440875'،
xfbml: درست است،
نسخه: 'v5.0'
})؛
FB.AppEvents.logPageView();

FB.Event.subscribe('comment.create', function (response) {
comment_counter++;
if(comment_counter == 2){
jQuery.ajax({
نوع: "پست"،
آدرس اینترنتی: "/wp-content/themes/rgb/functions/facebook.php"،
داده: { p: "2659737", c: answer.commentID, a: "add" }
})؛
comment_counter = 0;
}
})؛
FB.Event.subscribe('comment.remove', function (پاسخ) {
jQuery.ajax({
نوع: "پست"،
آدرس اینترنتی: "/wp-content/themes/rgb/functions/facebook.php"،
داده: { p: "2659737"، c: answer.commentID، a: "rem" }
})؛
})؛

};
(تابع (d, s, id){
var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];
if (d.getElementById(id)) {return;}
js = d.createElement(s); js.id = id;
js.src = "//connect.facebook.net/en_US/sdk.js";
fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);
}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));