در آسیا، چین با تمرکز بر تجارت، آمریکا را تحت فشار قرار می دهد

زیردریایی ها رادار هستند، اما تجارت مخفیانه تر است. هر دو ایجاد امنیت می کنند – اولی با بازدارندگی، دومی با وابستگی متقابل. اما نوع امنیت ایجاد شده توسط تجارت بیشتر دوام می آورد.
از معاملات زیردریایی به راحتی می توان دور شد. فقط از فرانسه بپرسید که امسال قرارداد طولانی مدت ارائه زیردریایی های تهاجمی به استرالیا را از دست داد. وابستگی متقابل اقتصادی ایجاد شده توسط معاملات تجاری دشوارتر است. فقط از ترامپ بپرسید که نتوانست توافق تجارت آزاد آمریکای شمالی را بشکند و مجبور شد به توافقی که از نظر زیبایی مورد مذاکره مجدد قرار گرفته بود رضایت دهد.
این تضاد تفاوت بین بازی کوتاه مدت واشنگتن در اقیانوس هند و اقیانوس آرام و بازی بلند مدت پکن را برجسته می کند. ایالات متحده روی پیمان امنیتی AUKUS که با استرالیا و بریتانیا امضا کرده است شرط می‌بندد که ویژگی اصلی آن وعده تحویل زیردریایی‌ها به استرالیا است. چین روی استفاده از تجارت برای جلب همسایگان خود، به ویژه اعضای انجمن کشورهای جنوب شرقی آسیا (آسه آن)، که موفق ترین بلوک آسیایی است، شرط بندی کرده است.
زیردریایی ها رادار هستند، اما تجارت مخفیانه تر است. هر دو ایجاد امنیت می کنند – اولی با بازدارندگی، دومی با وابستگی متقابل. اما نوع امنیت ایجاد شده توسط تجارت بیشتر دوام می آورد.
از معاملات زیردریایی به راحتی می توان دور شد. فقط از فرانسه بپرسید که امسال قرارداد طولانی مدت ارائه زیردریایی های تهاجمی به استرالیا را از دست داد. وابستگی متقابل اقتصادی ایجاد شده توسط معاملات تجاری دشوارتر است. فقط از ترامپ بپرسید که نتوانست توافق تجارت آزاد آمریکای شمالی را بشکند و مجبور شد به توافقی که از نظر زیبایی مورد مذاکره مجدد قرار گرفته بود رضایت دهد.
این تضاد تفاوت بین بازی کوتاه مدت واشنگتن در اقیانوس هند و اقیانوس آرام و بازی بلند مدت پکن را برجسته می کند. ایالات متحده روی پیمان امنیتی AUKUS که با استرالیا و بریتانیا امضا کرده است شرط می‌بندد که ویژگی اصلی آن وعده تحویل زیردریایی‌ها به استرالیا است. چین روی استفاده از تجارت برای جلب همسایگان خود، به ویژه اعضای انجمن کشورهای جنوب شرقی آسیا (آسه آن)، که موفق ترین بلوک آسیایی است، شرط بندی کرده است.
واشنگتن در یک نقطه حق دارد. به طور سطحی، سه عضو AUKUS ارتباطات قوی دارند و تا حد زیادی چشم به چشم می بینند. از سوی دیگر، آسه‌آن به نظر می‌رسد که سازمانی درهم و برهم است که به سختی قادر به مدیریت کشورهای عضو خاطی مانند میانمار است. این بلوک همچنین در حال تلاش برای ایجاد یک پاسخ منطقه ای منسجم به رقابت رو به رشد ایالات متحده و چین است. همچنین نمی تواند آب های آشفته دریای چین جنوبی را آرام کند. اما اگر آسه آن برای تحمیل اراده خود بر اعضای خود، چه رسد به دیگران، ضعیف تر از آن باشد، این ضعف بی تحمیل نیز نقطه قوت آن است که به بلوک اجازه می دهد در منطقه و فراتر از آن اعتماد ایجاد کند.
من برای اولین بار دقیقاً 50 سال پیش، در سال 1971، به عنوان یک مقام سنگاپور در یک جلسه ASEAN شرکت کردم. به محض اینکه وارد اتاق کنفرانس شدم، بوی ابرهای غلیظ بی اعتمادی را در بین پنج عضو موسس حس کردم. دو دهه بعد، زمانی که من به عنوان مقام ارشد سنگاپور در جلسات مشابه ASEAN شرکت کردم، ابرهای بی اعتمادی ناپدید شدند. در عوض، فرهنگ موسیواره و مفکات اندونزیایی – مشورت و اجماع – آسه آن را آلوده کرده بود. به تدریج، این فرهنگ رایزنی و اجماع معجزات ژئوپلیتیکی را به وجود آورد، برخی آنقدر پنهانی که کمتر کسی در خارج از منطقه متوجه آنها شده است.

پس از پایان جنگ ویتنام، که طی آن آسه آن از ایالات متحده حمایت کرد، خصومت و بی اعتمادی بین ویتنام و آسه آن محسوس بود. اما زمانی که جنگ سرد پایان یافت، آسه آن ویتنام را در اقتصاد منطقه ادغام کرد و به این کشور کمک کرد تا به عنوان یکی دیگر از معجزات اقتصادی شرق آسیا ظاهر شود. مهمترین درسی که ویتنام از آسه آن گرفت این بود که حتی با دشمنان خود تجارت کند، درست مانند اعضای اصلی آسه آن که از طریق تجارت بر بی اعتمادی خود به یکدیگر غلبه کردند. به همین دلیل است که تجارت بین هند و پاکستان از سال 1991 تا 2021 تنها سه برابر شد، در حالی که تجارت بین ویتنام و چین – که در سال 1979 علیه یکدیگر جنگیده بودند – 6000 برابر شد. به طور خلاصه، فرهنگ آسه آن باعث ایجاد صلح و رفاه شد.
یکی دیگر از پیشرفت های مهم ASEAN ایجاد تعامل اقتصادی بیشتر بین ژاپن و کره جنوبی بود. اگرچه این دو کشور هر دو متحد ایالات متحده هستند، اما واشنگتن به سختی می تواند آنها را متقاعد کند که با یکدیگر گفتگو کنند. در واقع، در سال های اخیر، بین سئول و توکیو نه رایزنی و نه اجماع وجود داشت. با این حال، با وجود این، آسه آن دو همسایه شرق آسیا را متقاعد کرده است که یک توافقنامه تجارت آزاد بین خود (و با چین نیز) امضا کنند: مشارکت اقتصادی جامع منطقه ای (RCEP) که در سال 2020 توسط ده کشور عضو آسه آن امضا شد. استرالیا، نیوزلند، چین، ژاپن و کره جنوبی. در واقع، ادغام اقتصادی اقتصادهای قدرتمند چین، ژاپن و کره جنوبی بیشتر رونق اقتصادی RCEP را ایجاد خواهد کرد. این ASEAN بود که این معجزه را انجام داد که کمتر مورد توجه قرار گرفت.
در اینجا یک تست کلمه ساده است که واشنگتن باید انجام دهد. بشمارید که در سخنرانی های جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، لوید آستین، وزیر دفاع ایالات متحده، و جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید (چهار متولی سیاست های هند و اقیانوسیه ایالات متحده) کدام کلمات بیشتر به چشم می خورد. : آسه آن و اسامی کشورهای عضو آن یا استرالیا.
پاسخ استرالیا خواهد بود. علاقه واشنگتن به استرالیا واقعی است و نگرانی آن از صمیم قلب است، که تا حد زیادی به توضیح AUKUS کمک می کند. با این حال، ژئوپلیتیک نیز یک تجارت بی‌رحمانه است، که در آن احساسات یک نقطه ضعف رقابتی ایجاد می‌کنند. اگر پکن بر ASEAN و RCEP و واشنگتن بر استرالیا و AUKUS تمرکز کنند، پکن برنده خواهد شد.
در اینجا دلیل است. بازی بزرگ اقتصادی است نه نظامی. در سال 2000، کل تجارت ایالات متحده با آسه آن 135 میلیارد دلار بود که بیش از سه برابر تجارت 40 میلیارد دلاری چین بود. تا سال 2020، تجارت 685 میلیارد دلاری چین تقریباً دو برابر تجارت 362 میلیارد دلاری ایالات متحده بود. واشنگتن همچنان ژاپن را یک ابرقدرت اقتصادی می داند. و در سال 2000، اقتصاد ژاپن هشت برابر بزرگتر از اقتصاد آسه آن بود. اما تا سال 2020، تنها 1.5 برابر بزرگتر بود. تا سال 2030، اقتصاد ژاپن کوچکتر از اقتصاد آسه آن خواهد بود.
تعامل چین با آسه آن عمیق و گسترده است. خطوط راه آهن پرسرعت توسط چین در اندونزی، لائوس، مالزی و تایلند ساخته می شود. به طور شگفت انگیزی، علیرغم بی اعتمادی بین هانوی و پکن، سیستم مترو در هانوی نیز توسط چین ساخته می شود. و زمانی که آسیای جنوب شرقی به دنبال واکسن بود، واکسن های چینی در اولویت قرار گرفتند. رئیس جمهور اندونزی، جوکو ویدودو، رهبر منطقه ای کلیدی، با خوشحالی با واکسن های چینی واکسینه شد. شکی نیست که روابط بین چین و چندین کشور آسه آن پیچیده است و با چالش هایی مواجه است. با این حال نمی توان دامنه و عمق تلاش های تعاونی را انکار کرد.
و روابط اقتصادی قوی تر خواهد شد زیرا داستان رشد معجزه اقتصادی آسه آن تازه شروع شده است. بسیاری از اقتصادهای منطقه در نقطه اوج تبدیل شدن به جوامع طبقه متوسط ​​هستند. استرالیا 25 میلیون در طبقه متوسط ​​خود دارد. آسه آن به زودی چند صد میلیون خواهد داشت. در اینجا یک شاخص اصلی وجود دارد: در سال 2020، اقتصاد دیجیتال آسه آن حدود 170 میلیارد دلار ارزش داشت. تا سال 2030 می تواند به 1 تریلیون دلار برسد. این انفجار عظیم اقتصاد دیجیتال منطقه به نوبه خود شبکه های جدیدی از وابستگی متقابل ایجاد می کند و اکوسیستم عظیم وابستگی متقابل در حال توسعه در منطقه را حتی بیشتر تقویت می کند.
بنابراین، در نهایت، این انتخاب استراتژیکی است که واشنگتن باید با آن روبرو شود. بر فروش زیردریایی ها به استرالیا تمرکز کنید – یا از روبیکون عبور کنید و با آسیای شرقی و جنوب شرقی قراردادهای تجارت آزاد امضا کنید. و نکته اصلی اینجاست: در پایان روز، مشارکت ترانس پاسیفیک اساساً محصول مذاکره‌کنندگان با استعداد واشنگتن بود که یک توافق تجاری واقعی را ایجاد کردند. پس از خروج ایالات متحده از این توافق در سال 2017، موافقتنامه جامع و پیش رونده اصلاح شده برای مشارکت ترانس پاسیفیک بر اساس نمونه اولیه باقی ماند. اما ایالات متحده حتی نمی تواند امکان پیوستن مجدد به آن را در خواب ببیند. در مقابل، چین برای پیوستن درخواست کرده است.
سوال آخر این است: آیا واشنگتن می تواند دوباره وارد بازی بزرگ اقتصادی آسیا شود؟ بله میشه. هنوز مقداری دارایی دارد. اگرچه چین بسیار بیشتر با آسه آن تجارت می کند، سرمایه گذاری خصوصی ایالات متحده در آسه آن از سرمایه گذاری چین کوتوله می کند. کل سرمایه گذاری مستقیم خارجی تحت کنترل ایالات متحده در آسه آن در سال 2019 حدود 318 میلیارد دلار بود. سرمایه گذاری چینی تنها حدود 110 میلیارد دلار بوده است. با توجه به پتانسیل رشد انفجاری منطقه آسه‌آن، واشنگتن باید راه‌های خلاقانه‌ای برای هدایت سرمایه‌گذاری بیشتر ایالات متحده در آسه‌آن، با بهره‌گیری از ذخایر عظیم حسن نیت نسبت به ایالات متحده که هنوز در منطقه وجود دارد، بیابد.
به طور خلاصه، روی فروش زیردریایی تمرکز نکنید. بر تشویق سرمایه گذاری و تجارت ایالات متحده در اقیانوس هند و اقیانوس آرام تمرکز کنید. این اقتصاد است، احمقانه.