دگردیسی شبکه حمل و نقل کانکتیکات در حال انجام است

اکنون نگاه نکنید، اما ما داریم تاریخ می سازیم. نیروهای در حال تغییر در حال حاضر در جامعه ما، از جمله شبکه حمل و نقل ما، تأثیر عمیقی بر زندگی ما برای دهه های آینده خواهند داشت.
ترک بزرگ:  طبق آمار فدرال، 4 میلیون نفر شغل خود را در ژوئیه سال جاری ترک کردند و تقریباً 11 میلیون شغل در سراسر کشور اکنون پر نشده است. در نتیجه، بنادر ما مسدود شده است، زنجیره تامین شکسته شده و خریدهای تعطیلات در خطر به نظر می رسد. انتظار هیچ معامله ای برای کریسمس نداشته باشید.
چرا گردش مالی زیاد در مشاغل؟ من فکر می‌کنم که بسیاری از آن‌ها در میان همه‌گیری همه‌گیر روحی و روانی بوده است، زیرا مردم سعی می‌کنند به دنبال تعادل توهمی کار و زندگی باشند. اما به وضوح بازار فروش استعدادهاست.
پایان رفت و آمد؟ حمل و نقل مورد استفاده برای ارتباطات برابر است. اکنون برای انجام کار خود نیازی به رفتن به محل کار ندارید. همانطور که در دسامبر گذشته پیش‌بینی کرده بودم، فکر نمی‌کنم سطح مسافران مترو-شمال برای سال‌ها به سطح قبل از COVID-19 بازگردد. برخی فکر می کنند ممکن است یک دهه طول بکشد. تا به امروز، تعداد سواری مترو-شمال تنها به حدود 50 درصد بازگشته است و افزایش نیافته است.
ازدحام جمعیت و شکایات: حتی در این سطوح کاهش تردد، بسیاری از قطارها به خصوص در ساعات شلوغی ترافیک مسدود می شوند. (در مورد فاصله گذاری اجتماعی بسیار زیاد است.) این به این دلیل است که سرویس کامل بازیابی نشده است و ممکن است تا سال آینده انجام نشود. قطارهای ساعت شلوغی سریع تر حرکت نمی کنند، زمان رفت و آمد را طولانی تر می کند و سواران را به ریل نمی کشاند. خودروهای آرام زمانی محبوب اما به ندرت اجرا می‌شدند. شک دارم که برگردند
بسیاری از کسانی که در حال بازگشت به دفتر هستند به جای سوار شدن به قطار رانندگی می کنند و ترافیک ما را تشدید می کند. وقتی رانندگی سریعتر و در برخی موارد ارزانتر از قطار است، درک ایمنی شخصی بر ترافیک کندتر است. (توجه داشته باشید، من فکر می کنم سوار شدن به مترو-شمال ایمن است … تا زمانی که کاملاً نقاب زده باشید.)
از آنجایی که مترو-نورث در واکنش به تقاضای مسافران برای خدمات بهتر کند است، کارآفرینان باهوش به ارائه راه‌های جایگزین برای رفت‌وآمد می‌پردازند و با یک سواری یک نفره به وال استریت، 1% تخفیف بالای سرنشینان راه‌آهن را کاهش می‌دهند.
کرایه‌ها:  کرایه‌های غیر پیک فعلاً در تمام طول روز به قوت خود باقی می‌مانند. اما حتی قبل از کووید با شرایطی که فقط اتاق ایستاده بود، راه آهن همچنان ضرر می کرد. در سال 2019 قطارهای خط اصلی به هر بلیط 3 دلار یارانه پرداخت کردند. یارانه قطارهای شعبه خط بسیار بالاتر بود… 17 دلار به ازای هر سواری در شعبه دانبری، 49 دلار به ازای هر سواری در Shore Line East.
با توجه به اینکه اکنون فقط 50 درصد تعداد سرنشینان است، فقط تعداد یارانه ها را دو برابر کنید و می توانید ببینید که راه آهن چقدر ضرر می کند. چه کسی تفاوت را جبران خواهد کرد؟
عمو سام: بله، دولت فدرال حمل و نقل انبوه را ادامه داده است، اما تا زمانی که سواران برنگردند، این یارانه ها نمی توانند برای همیشه ادامه داشته باشند. پدر و مادر مترو-نورث. MTA، قول داده است که در حال حاضر هیچ کاهش خدمات، اخراج و افزایش کرایه‌ها وجود نداشته باشد.
لایحه تاریخی زیرساخت های فدرال ممکن است پول بیشتری را به این یارانه ها وارد کند. اما این پول قرار بود "بهتر ساخته شود"، تعمیر و تجدید شود. اگر سقف خانه شما نشتی دارد، در زمانی که باید سقف را تعمیر کنید، برای خرید برزنت و سطل وام مسکن دوم نگیرید.
فرار مغزها: قبل از اینکه وزارت حمل و نقل کانکتیکات شروع به خرج کردن میلیاردها دلاری که برای زیرساخت ها در اختیار ما قرار می گیرد، کند، باید با مشکل کارکنان خود مقابله کند. Joe Guilietti، کمیسر CDOT می‌گوید که آژانس او ​​1100 شغل بسیار ماهر و با درآمد مناسب برای پر کردن دارد که بسیاری از آنها به دلیل نرخ بازنشستگی 30 تا 40 درصدی پیش‌بینی‌شده برای کارکنان ارشد است که برای مستمری‌های سنگین دولتی خود دریافت می‌کنند.
بنابراین، این روز شکرگزاری ما باید برای آن سپاسگزار باشیم… اما هنوز هم باید نگران آن باشیم.
جیم کامرون موسس گروه اقدام مسافرتی است که از سواران راه آهن کانکتیکات حمایت می کند. با جیم در [email protected] تماس بگیرید

CTViewpoints از رد یا مخالفت با این و همه نظرات آن استقبال می کند. دستورالعمل‌های ما را بخوانید و نظر خود را اینجا ارسال کنید.