28 Row، یک برنامه جدید برای زنان دانشگاهی و اینفلوئنسرها

تومی آدیوجو، 20 ساله، یک رشته بهداشت عمومی در دانشگاه هیوستون است. اما وقتی در کلاس نیست یا درس نمی‌خواند، یک وبلاگ مد، سبک زندگی و زیبایی راه‌اندازی می‌کند – سرمایه‌گذاری که امیدوار است به یک کسب‌وکار تبدیل شود. خانم آدیوجو مانند بسیاری از افراد هم نسل خود، آرزوی تبدیل شدن به یک تأثیرگذار را دارد: جذابیتی برای هر کسی که با ارسال پست در مورد محصولات در شبکه های اجتماعی درآمد کسب می کند. هر چند موانعی وجود دارد. برای اولین بار: خانم آدیوجو بیش از 700 فالوور در اینستاگرام دارد. بسیاری از پلتفرم‌های اینفلوئنسر مارکتینگ، که در آن تولیدکنندگان محتوا با برندها ارتباط برقرار می‌کنند، برای پذیرش به حداقل هزاران فالوور نیاز دارند. در ماه نوامبر، او از یک دوست مشترک درباره 28 Row، برنامه جدیدی که چنین الزامی نداشت، شنید. تنها چیزی که او نیاز داشت یک آدرس ایمیل .edu بود. این برنامه مکانی برای ارتباط زنان کالج بر سر علایق مشترک است و برای بسیاری از آنها، تأثیرگذاری بر رسانه های اجتماعی بسیار مهم است. خانم Adeyoju در یک مصاحبه تلفنی گفت که 28 Row "واقعاً من را با بسیاری از چهره‌های جدید آشنا کرده است، در مورد تأثیرگذاران و تولیدکنندگان محتوا، تنوع زیادی وجود دارد." این روزها، همه انواع منابع به این تجارت اختصاص داده شده است. تأثیرگذاری – نه تنها سایت‌هایی که سازندگان و برندها می‌توانند روابط را واسطه کنند، بلکه خدمات و شبکه‌های مربیگری زندگی متمرکز بر حقوق برابر در صنعت نیز هستند. چیزی که 28 Row را متمایز می کند پایگاه کاربر آن است: این شبکه به طور خاص برای زنان کالج است. سیندی کروپ و جانی کاراس، بنیانگذاران 28 Row، از همان ابتدا می دانستند که می خواهند بر دانشجویان تمرکز کنند. در سال 2018، آنها 20 اینفلوئنسر کالج را به خدمت گرفتند و آنها را با چندین برند محبوب بین زنان جوان مرتبط کردند: E.l.f. لوازم آرایشی، اچ اند ام و مراقبت از مو دوشنبه. پلتفرم اینفلوئنسر مارکتینگ این شرکت یک سال بعد راه اندازی شد. خانم کروپ، یک کهنه کار روابط عمومی، در مصاحبه ای با زوم گفت: «برندها برای رسیدن به این جمعیت در حال مرگ هستند. (خانم کاراس به عنوان دستیار خود در گروه Krupp، آژانس ارتباطاتی که خانم Krupp در سال 2005 تأسیس کرد، شروع به کار کرد.) "بازرسی آنها، یافتن آنها و ایجاد شبکه بسیار سخت است. و من فکر می‌کنم بسیاری از برندها خواهان دسترسی هستند، اما زیرساختی برای ایجاد تیمی برای یافتن این شبکه ندارند.» کروپ، 48 ساله، و خانم کاراس، 28 ساله، پس از درخواست اعضای شبکه اینفلوئنسر برای برقراری ارتباط در یک چت گروهی، الهام گرفتند تا یک اپلیکیشن اجتماعی بسازند. به رسمی؟» خانم کروپ گفت. «ما واقعاً آن لحظه «آها!» را داشتیم، که این چیزی متفاوت از جایی که در آن نقطه بودیم ساخته شده بود.» این برنامه که در ماه سپتامبر به طور گسترده در دسترس قرار گرفت، حدود 1500 عضو دارد. همه آنها اینفلوئنسرهای جوان نیستند، اگرچه بسیاری از آنها هستند. اعضایی که بخشی از شبکه اینفلوئنسر 28 Row هستند به عنوان "پروانه های اجتماعی" شناخته می شوند. در برنامه، هر یک از آنها یک ستاره در کنار نام کاربری خود دارند. مگان پارملی، 25 ساله، که به شبکه اینفلوئنسر 28 رو پیوست، گفت که آنچه آن را از سایر پلتفرم‌ها برای اینفلوئنسرها متمایز می‌کند، فرصت ملاقات با افراد همفکر است. خانم پارملی، دانشجوی فارغ التحصیل در دانشگاه، گفت: افراد زیادی برای یک هدف مشترک و با یک هدف مشترک گرد هم می آیند، و آن این است که در این حوزه رسانه های اجتماعی که دنیای تولید محتوا است، غرق شوند. برنامه دستیار پزشک در دانشگاه کلارکسون در پوتسدام، نیویورک افزود: «من به این عضو پیوستم زیرا می‌خواهم شبکه‌ام را توسعه دهم، و این خیلی خوب است که بتوانم آنچه را که در این راه آموخته‌ام به اشتراک بگذارم.» کریستین هیوز، استاد بازاریابی در دانشگاه نوتردام که بر رسانه‌های دیجیتال تمرکز دارد، گفت که برنامه‌های جدیدی مانند 28 Row ممکن است به کاربران کمک کند تا با "آزمایش‌ها و مصیبت‌های" زندگی آنلاین کنار بیایند. "اینفلوئنسرها واقعاً تحت نظارت و گمانه‌زنی دائمی و ترول‌ها و چیزهای زیادی هستند. از منفی بودن،" او گفت. و چیزهای زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد رسانه‌های اجتماعی می‌توانند بر سلامت روان تأثیر منفی بگذارند.» دکتر هیوز به اسناد منتشر شده توسط وال استریت ژورنال اشاره می کرد که نشان می داد فیس بوک تا چه اندازه از تأثیرات منفی اینستاگرام بر دختران نوجوان اطلاع دارد. او گفت: «من فکر می‌کنم که این امر به این زنان کمک بیشتری می‌کند. حداقل من امیدوارم که بتواند از آن حمایت بیشتری کند. کاراس و خانم کروپ گفتند که در تلاش هستند تا مطمئن شوند که 28 Row یک جامعه فراگیر و مثبت را تقویت می کند. خانم کاراس گفت که زنان کالج به طور کلی به فضایی امن به دور از بسترهای اجتماعی غالب نیاز دارند. او گفت: «آنها به مکانی امن برای حمایت از یکدیگر و ارتقای یکدیگر نیاز دارند.