حتی در قزاقستان، بیت کوین نمی تواند از ژئوپلیتیک فرار کند

ما در عصر تناقضات زندگی می کنیم و هیچ چیز مانند ارزهای دیجیتال این تضادها را مجسم نمی کند. این روش آینده‌نگر برای پرداخت‌های مجازی ناشناس از طریق اینترنت، از فناوری بلاک چین استفاده می‌کند. به طور خلاصه، هر کوین کریپتو از یک پایگاه داده قابل مشاهده برای عموم استفاده می کند که تمام فعالیت های معاملاتی در شبکه خود را با کدهایی ردیابی می کند که تغییر تقلبی تقریباً غیرممکن است.
قرار است این یک سیستم مالی از اعتماد ضمنی ایجاد کند – اما صرافی های آنلاین ضعیف که این معاملات را تسهیل می کنند دائماً هک می شوند. اسکموهای بدبخت حتی می توانند میلیون ها دلار را با قرار دادن اشتباه رمزهای عبور رمزنگاری خود در هارد دیسک های فیزیکی، به گونه ای که فراموش کرده اند طلاهای خود را در کجا دفن کرده اند، از دست بدهند. این خیلی آینده نگر نیست.
علاوه بر این، ارز دیجیتال در حال حاضر به عنوان یک ارز بی‌فایده است، زیرا هیاهوی فناوری و اقتصاد بیش از حد گرم ما، باعث نوسان شدید قیمت‌ها می‌شود. ارزش بسیاری از سکه ها بیش از یک بار در سال گذشته بین 50 تا 100 درصد افزایش و کاهش یافته است. کمیاب در الگوریتم بیت کوین گنجانده شده است که به حداکثر 21 میلیون سکه داخلی خود می رسد. این یکی از دلایل چنین تقاضای سفته‌بازی قوی برای این ارز دیجیتال پیشرو است. اما این رونق بازار را با بیش از 8000 رمزارز جدید غرق کرده است. حتی با نادیده گرفتن مواردی که صرفاً برای کلاهبرداری از سرمایه گذاران تازه کار ساده وجود دارند، به نظر می رسد که تعداد بسیار کمی از آنها ارزش قابل توجهی به دست آورند یا در میان چنین رقابتی مورد استفاده گسترده قرار گیرند.
تقویت‌کننده‌های رمزارز در تبلیغات آنلاین خود لحن تکنو اتوپیایی را اتخاذ می‌کنند و آینده‌ای را پیش‌بینی می‌کنند که در آن کریپتو هم دستکاری بانک‌های مرکزی و بودجه‌های ملی و هم قدرت پلیس بر دارایی‌های شخصی را دور می‌زند و «سیاست را از پول خارج می‌کند». آنها این سوال آزادیخواهانه را مطرح می کنند: آیا دولت های ملی برای هدایت و یا حتی کنترل مالی بخش خصوصی در آینده ضروری خواهند بود؟

به نظر می رسد که دولت یک دولت استبدادی کم جمعیت و تحت کنترل شدید می تواند ارزهای دیجیتال را متوقف کند.

رویدادهای این ماه در قزاقستان به این سؤال با یک "بله" پاسخ داده است. به نظر می رسد که دولت یک دولت اقتدارگرا با جمعیت کم و به شدت تحت کنترل است، می تواند ارزهای دیجیتال را متوقف کند – به سادگی با خاموش کردن اینترنت به مدت پنج روز. دولت قزاقستان که با جدی‌ترین و خشن‌ترین اعتراض‌های عمومی علیه رژیم خود از زمان استقلالش پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی مواجه شد، به دنبال سرکوب ارتباط بین معترضان در سراسر قلمرو خود بود. تا حد زیادی موفق بوده است.
دولت خود بحران کنونی را با برداشتن ناگهانی یارانه های گاز مایع نفتی، سوخت گرمایشی و حمل و نقلی که برای طبقات کارگرش ضروری است، برانگیخت. از قضا، این کار را برای متعادل کردن کسری بودجه ناشی از همان کمبود عرضه در سراسر جهان انجام داد که قیمت ارزهای دیجیتال را بالا می برد. اکنون شرکت‌های فناوری قزاقستان که 18 درصد از ظرفیت استخراج بیت‌کوین جهانی را به‌دست آورده‌اند، به‌دلیل قدرت ارزان قزاقستان و مقررات اقتصادی محدود، به‌دنبال مکان‌های جایگزین هستند.
آیا اینها فقط موانعی در مسیر رسیدن به یک مدینه فاضله فناوری هستند؟ یا با توجه به انعطاف پذیری قدرت دولت بر اقتصاد جهانی، آیا نقص در فناوری و کاربردهای آن باعث فروپاشی کریپتو می شود؟
هزینه واقعی کریپتو
از آنجایی که بیت کوین، اولین ارز دیجیتال، تنها 13 سال از عمر آن می گذرد، تحقیقات آکادمیک در مورد این موضوع هنوز اندک است، اما تعدادی از مطالعات موجود در JSTOR می تواند به ما کمک کند تا بفهمیم چرا درک عمومی و مقررات دولتی به طور جدی از پذیرش رمزارز توسط سرمایه گذاران عقب مانده است. اساساً، تقاضای وحشیانه برای ارزهای دیجیتال در چند سال گذشته، خود شرایط وجودی آن و مشکلاتی را که ایجاد می‌کنند، تغییر داده است.
اقتصاددانان هوبرمن، لشنو و معلمی اقتصاد استخراج بیت کوین و ناکارآمدی های تعبیه شده در پروتکل آن را بررسی می کنند که با رشد کاربران افزایش یافته است. از آنجایی که ارزهای رمزنگاری شده تنها به عنوان مجموعه داده توزیع شده بین شبکه ای از رایانه ها وجود دارند، سیستم باید منبع درآمدی را برای این میزبان های شبکه فراهم کند. «ماینرها» بیت کوین خدمات ردیابی این محاسبات را در ازای سهمی از سکه‌های تازه ضرب شده و کارمزد تراکنش‌هایی که کاربران می‌پردازند، ارائه می‌کنند.
نرخ ایجاد سکه به شدت کنترل می‌شود و همیشه کاهش می‌یابد، اما هزینه‌هایی که کاربران می‌خواهند بپردازند برای مناقصه بالاست و ماینرهای جدید اجازه دارند در هر زمان به شبکه بپیوندند. تراکنش‌ها به ترتیب قیمت پیشنهادی کاربران انجام می‌شوند و کارمزدها به نسبت قدرت محاسباتی که برای یک «بلوک» ارائه می‌کنند، بین همه ماینرها تقسیم می‌شود. در مفهوم اولیه بیت کوین، با قیمت نسبتاً پایدار، ماینرها قدرت محاسباتی کافی را در اختیار سیستم قرار می دهند و سود متوسطی دریافت می کنند.
با این حال، از آنجایی که قیمت یک بیت کوین به بالای 60000 دلار رسیده است، درآمد حاصل از استخراج سکه های جدید، ماینرهای بیشتری را جذب کرده است که برای اجرای سیستم لازم است و برای کسری از سکه های کوچک، اما به اندازه کافی ارزشمند، رقابت می کنند. قدرت پردازش جهانی همه ماینرها "هش ریت" نامیده می شود. زمانی که 18 درصد هش ریت قزاقستان در این ماه آفلاین شد، سایر ماینرها در سرتاسر جهان سود بادآورده را درو کردند. علاوه بر این، قیمت‌های نوسانی در نتیجه منجر به کارمزدهای غیرقابل پیش‌بینی معامله می‌شود که معمولاً 1 تا 4 دلار است، اما زمانی که سیستم تحت تقاضای بالا باشد تا 60 دلار نیز در نوسان است.
بنابراین، ناکارآمدی قابل توجه دیگر بسیاری از ماینرهای رمزنگاری که در شبکه ها شرکت می کنند، تأثیر زیست محیطی عظیم آن است. به دلیل افزایش مشارکت در شبکه، استول، کلاسن و گالرزدورفر برآورد کردند که تقاضای برق جهانی برای همه ارزهای دیجیتال در سال 2018 48.2 تراوات ساعت (یا 48.2 تریلیون وات ساعت) بود که به اندازه ایالت های بولیوی یا پرتغال کربن تولید می کردند. آنها خاطرنشان می کنند که سکه ها علاوه بر بیت کوین، مانند اتریوم، پروتکل های مختلفی دارند که با اعطای ظرفیت استخراج متناسب با مالکیت سکه، اتلاف احتمالی در سیستم را محدود می کند. با این حال، نویسندگان به شدت این سوال را مطرح می کنند که آیا مزایای امنیت مالی، راحتی و ناشناس بودن ارزش هزینه های آب و هوایی را دارد، حتی با استفاده از سکه های کارآمد.
نوع دیگری از اجاره
در واقع، ماینرهای کریپتو در حال سرگردانی در جهان هستند و بازی آربیتراژ را با قیمت انرژی و مقررات مالی انجام می دهند. هرچه برق برای راه اندازی دکل های معدنی آنها ارزان تر باشد و مقررات سبک تر باشد، حاشیه سود آنها بیشتر می شود.
آنها تا به امروز شرایط بسیار دوستانه ای برای چنین بازی در قزاقستان پیدا کردند. قزاقستان یک کشور پس از فروپاشی شوروی با ذخایر بزرگ نفت و گاز، پس از پایان سوسیالیسم، چرخشی سریع نئولیبرالی انجام داد و از شرکت‌های انرژی ایالات متحده، اروپا و چین دعوت کرد تا در استخراج جدید سرمایه‌گذاری کنند و در عین حال مقررات سخت‌گیرانه تجاری را کاهش داد. این اصلاحات در هیچ زمانی آزادی بیان یا مخالفت سیاسی با رژیم استبدادی را که از سال 1992 توسط روسای جمهور نارابایف و جانشین اخیر توکایف اداره می شد افزایش نداد. اما بدون هیچ محصول فیزیکی برای صادرات زمینی، هزینه نیروی کار پایین، و هیچ جنبه سیاسی صریح در فعالیت آنها وجود نداشت. استخراج‌کنندگان بیت‌کوین از انرژی ارزان قزاقستان، مالیات‌های پایین و لمس سبک دولت لذت برده‌اند.
گروه بین‌المللی بحران در سال 2013 با تحلیل تأثیر اجتماعی پایدار وابستگی بیش از حد به استخراج نفت و گاز، که توسط دانشمندان علوم اجتماعی به عنوان اقتصاد «رانتی» شناخته می‌شود، مشخص کرد که چقدر این نوع تصمیم‌های سرمایه‌گذاری می‌تواند کوته‌بینانه باشد. درآمدهای بالای نفتی می تواند دولت های اقتدارگرا را در چرخش کوتاه تا متوسط ​​حفظ کند. اما سود حاصل از این صنایع معمولاً مستقیماً به نخبگان سیاسی می رسد، نابرابری درآمد و ثروت را تشدید می کند، و عموماً ثروتمندان نفتی را از سرمایه گذاری سرمایه خود در صنایع دیگر باز می دارد و اقتصاد را در برابر نوسانات قیمت انرژی آسیب پذیر می کند. در قزاقستان، طبقات اجتماعی که از اقتصاد نفتی بهره می‌برند، بیشتر از لحاظ قومیتی روسی و شهری بوده‌اند، در حالی که جمعیت روستایی و قومی قزاق بیشتری پشت سر گذاشته شده‌اند. در 20 سال گذشته، این شرایط سیاست را به طور خطرناکی به حاشیه سوق داده است، و هم گروه‌های بنیادگرای اسلام‌گرا و هم اتحادیه‌های چپ و کارگری را پرورش داده‌اند، که هرکدام پتانسیل آن را دارند که در اعتراض‌های توده‌ای مانند اعتراض‌هایی که اخیراً رخ داده‌اند فوران کنند.
کریپتو را می توان گسترش صنعت انرژی رانت جویانه در نظر گرفت، با سود منحصراً به کارآفرینانی که سرمایه لازم برای سرمایه گذاری در زیرساخت های بلاک چین را دارند. اما هزینه های خارجی برای دولت و جامعه قزاقستان چیست؟ ماینرهای کریپتو اکنون دلایلی برای نارضایتی از قطع اینترنت دارند، اما آیا دولت نباید نگران تقویت فناوری باشد که بتواند برای سازمان های تروریستی یا دیگر مخالفان پولشویی کند؟
ایالت سازی با بلاک چین
تقریباً نیمی از دکل‌های ماینینگ کریپتو در حال حاضر در قزاقستان تنها در سال گذشته به آنجا رسیده‌اند، از سوی این کشور که به‌طور جدی با قدرت و تهدیدات بلاک چین کنار آمده است. دولت چین ایجاد سکه های جدید را ممنوع کرده است و استخراج کنندگان بیت کوین ثبت نشده را که بسیاری از آنها در سال 2021 ماشین های خود را از طریق مرز ارسال کرده اند، به طور گسترده شکار و تعطیل کرده است.
اما سیاست های رمزنگاری چین تنها به سرکوب محدود نمی شود. برخلاف اقتصادهای ایالات متحده و اروپا که در تلاش برای تنظیم هزینه های خارجی ارزهای دیجیتال با حفظ ماهیت بازار آزاد برنامه های خود هستند، آلیس اکمن نشان می دهد که چین به دنبال تبدیل بلاک چین به ابزاری برای دولت است.
در حالی که یک بلاک چین عمومی مانند بیت کوین برای کمک به افراد برای فرار از نظارت توسط دولت یا منافع قدرتمند طراحی شده است، بلاک چین های دارای امتیازات خصوصی در واقع می توانند قدرت نظارتی سازندگان خود را افزایش دهند. به همین دلیل است که چین در حال حاضر در حال توسعه یک یوان دیجیتال تحت کنترل انحصاری خود است که به آن کمک می کند اطلاعات را در اقتصاد و سیستم مالیاتی خود بسیار دقیق تر از به دست آوردن اطلاعات غیرمستقیم از بانک ها و مشاغل، مانند امروز، ردیابی کند. اکمن معتقد است که این بخشی از یک پروژه حتی بزرگتر برای به دست آوردن «مزیت محرک اول» برای ایجاد یک ارز دیجیتال برای به چالش کشیدن برتری دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره جهان است.

علاوه بر این، بلاک چین کاربردهای فراوان دیگری در جمع آوری داده ها و نظارت دارد که چین امیدوار است آنها را توسعه دهد. اینها شامل حکمرانی شهری در «شهرهای هوشمند» است که رفتار کاربران را برای توسعه ترافیک، سلامت عمومی، انرژی و سیاست‌های ارتباطی و همچنین افزایش کنترل بر انتشار اطلاعات در رسانه‌ها و به طور کلی در اینترنت دنبال می‌کند.
تا همین اواخر، رویاهای آرمان‌شهری بلاک چین شبیه به آن چیزی بود که رسانه‌های اجتماعی یک دهه پیش آن را تحریک می‌کردند. پس از اعتراضات موسوم به بهار عربی، به نظر می رسید که شبکه های اجتماعی نه تنها دوستی های قدیمی را زنده نگه داشته اند، بلکه می توانند راهی برای حرکت های دموکراتیک در آینده باشند. در سال‌های اخیر، مشخص شده است که منافع قدرتمند می‌توانند از الگوریتم‌های رسانه‌های اجتماعی برای دستاوردهای بدبینانه سیاسی و اقتصادی سوء استفاده کنند، به نحوی که جهان هنوز در تلاش برای درک آن است. تا زمانی که داده‌های بلاک چین از طریق سیم‌های فیزیکی حرکت می‌کنند و پلت‌فرم‌های فناوری پیشرفته در اختیار افراد قدرتمندی قرار می‌گیرند، آن نیز راه فراری از ژئوپلیتیک نخواهد داشت.

از JSTOR روزانه پشتیبانی کنید! امروز به برنامه عضویت جدید ما در Patreon بپیوندید.