![وی پی ان ⭐ VPN ▷▷ [لینک مستقیم] :](https://parksmalayer.ir/wp-content/uploads/2021/10/vpn_app.jpg)
29 اکتبر 2021 • 6:06 صبح به وقت شرقی
روسیه از عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای چه نتیجه ای می گیرد؟
این مقاله بخشی از یک همکاری راهبردی است که توسط شورای آتلانتیک (واشنگتن، دی سی)، مرکز سیاست امارات (ابوظبی)، و موسسه مطالعات امنیت ملی (تل آویو) راه اندازی شده است. نویسندگان با گروه کاری ابتکار در مورد پیش‌بینی قدرت چین و روسیه در خاورمیانه مرتبط هستند. نظرات بیان شده توسط نویسندگان متعلق به آنها است و نه نهادهای آنها.
در 17 سپتامبر، در نشست سران سازمان همکاری شانگهای (SCO) در دوشنبه، بلوک روسیه و چین به رهبری روسیه توافق کردند که درخواست ایران برای عضویت را پیش ببرند. تصمیم برای گسترش عضویت به تهران – اوج بیش از یک دهه شکست – نشان دهنده روابط رو به رشد ایران و روسیه است.
به عنوان بخشی از تاکید ایران بر روابط با شرق – سیاستی که در بحبوحه توقف مذاکرات بر سر احیای توافق هسته ای 2015 انگیزه بیشتری دریافت کرده است – مشارکت این کشور در سازمان همکاری شانگهای با هدف آن برای تعمیق و نهادینه کردن روابط با چین و چین مرتبط است. روسیه. در حالی که روابط ایران با چین در چارچوب سازمان همکاری شانگهای بسیار مورد توجه قرار گرفته است، اهمیت این سازمان برای روابط روسیه و ایران هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است.
ملاحظات جهانی و منطقه ای
در چارچوب سازمان همکاری شانگهای، روسیه بین اتخاذ یک موضع مبهم در مورد عضویت ایران و ایفای نقش به عنوان برجسته‌ترین مدافع ایران در نوسان است. در حالی که مسکو ریاست دوره ای سازمان همکاری شانگهای در اجلاس سال 2009 را بر عهده داشت، ایران پیش بینی می کرد که وضعیت ناظر خود را به عضویت کامل ارتقا دهد. با این حال، روسیه از گنجاندن درخواست عضویت تهران به عنوان دستور کار در این اجلاس منصرف شد.
مسکو از ارتباط نزدیکتر با تهران، به ویژه به دلیل سرکوب وحشیانه معترضان در جریان اعتراضات پس از انتخابات 2009 موسوم به جنبش سبز و رویارویی محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور وقت، با غرب بر سر برنامه هسته ای جنجالی اش، متحمل هزینه های بیشتر برای شهرت خواهد شد. این همچنین در زمانی رخ داد که اولویت سیاست خارجی روسیه از سرگیری روابط خود با واشنگتن بود. در سال 2010، سازمان همکاری شانگهای معیار جدیدی را برای عضویت معرفی کرد که کشورهای مشتاق عضو تحت تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد (UNSC) را حذف کرد. این واقعیت که چند روز قبل از اجلاس سال 2010، روسیه و چین از قطعنامه 1929 شورای امنیت سازمان ملل که تحریم‌های اقتصادی فلج‌کننده‌ای را علیه ایران اعمال می‌کرد، حمایت کردند، نشان می‌دهد که این اقدام علیه تهران بوده و ظاهراً روسیه با هدف بهبود روابط آمریکا و روسیه از آن حمایت کرده است. .
به سرعت به سال 2015 و برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) منجر به کاهش تحریم های چندجانبه علیه ایران شد. روسیه آمادگی خود را برای پذیرش ایران در سازمان همکاری شانگهای پس از روند پذیرش هند و پاکستان اعلام کرد. در حالی که چالش‌های رویه‌ای گسترش عضویت در هند و پاکستان ممکن است روند را کند کرده باشد، مخالفت سرسخت تاجیکستان با عضویت ایران، مانع اصلی پس از امضای برجام بود.
در نشست سال 2016 سازمان تاشکند، علیرغم رفع تحریم‌های شورای امنیت، عضویت ایران حتی مورد بحث قرار نگرفت و رسانه‌های ایران گزارش دادند که محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه وقت، در اعتراض به این نشست، اجلاس را ترک کرد. بیانیه یک دیپلمات ناشناس روس در آن زمان فاش کرد که تاجیکستان به دلیل اختلافات دوجانبه با عضویت ایران مخالفت کرده است. اینها شامل اتهاماتی مبنی بر حمایت تهران از فعالیت های حزب ممنوعه رنسانس اسلامی تاجیکستان و همچنین ادعاهای تهران مبنی بر سرقت بیش از 2 میلیارد دلاری که در بانک های تاجیکستان توسط یک تاجر ایرانی دستگیر شده در سال 2013 در دوشنبه نگهداری می شد. روسیه که دارای روابط نزدیک با این کشور است. دوشنبه و تهران احتمالاً به عنوان واسطه بین دو کشور عمل می کردند که با گرم شدن روابط به اوج خود رسید.
تنها چند ماه پس از خروج دولت دونالد ترامپ از برجام در سال 2018، حسن روحانی، رئیس‌جمهور پیشین، در دیدار با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور آمریکا در حاشیه اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای در ژوئن 2018، از حمایت روسیه از عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای قدردانی کرد.
ایران همچنین بخشی از پروژه بلندپروازانه اوراسیا بزرگ روسیه بوده است، چارچوبی مبهم و توسعه نیافته برای تقویت یکپارچگی ژئوپلیتیکی و اقتصادی در سراسر منطقه. سخنرانی مجازی پوتین در اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای در سپتامبر نشان داد که «روسیه از تصمیم برای آغاز روند عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای به دلیل مشارکت قبلی خود در سازمان همکاری شانگهای و نقش یک بازیگر محوری در اوراسیا حمایت می کند» و افزود: «الحاق ایران به سازمان همکاری شانگهای بدون شک به تقویت سازمان همکاری شانگهای کمک خواهد کرد. اقتدار بین المللی سازمان.» فراتر از تلاش‌های روسیه برای ادغام، مسکو ایران را به عنوان یک بازیگر مهم در امنیت منطقه می‌نگرد.
در سطح منطقه ای، روسیه به طور سنتی ایران را به عنوان یک نیروی تثبیت کننده در برابر چالش ها و تهدیدهای مشترک مانند قاچاق مواد مخدر، تروریسم و جنایات فراملی می داند. در حدود سال 2007، سازمان همکاری شانگهای شروع به اجازه به کشورهای ناظر برای شرکت در جلسات وزیران، گروه های کاری و بدنه اصلی آن، ساختار منطقه ای ضد تروریسم کرد، که به ایران اجازه داد در برخی از زمینه های فوق الذکر به اشتراک گذاری اطلاعات محدودی بپردازد: قاچاق مواد مخدر، افراط گرایی. و تروریسم تلاش‌های روسیه و سازمان همکاری‌های شانگهای برای میانجیگری در افغانستان مکرراً بر اهمیت مشارکت بازیگران منطقه‌ای در این پروسه تأکید کرده‌اند، اگرچه میانجیگری به رهبری روسیه پس از نتایج ناچیز کنفرانس سازمان همکاری شانگهای در مورد افغانستان در سال 2009، شتاب خود را از دست داد.
این امر با تسلط طالبان بر افغانستان در اواسط ماه اوت و ظهور دولت اسلامی عراق و الشام خراسان تغییر کرد که مشارکت بیشتر ایران، روسیه و سازمان همکاری شانگهای در ثبات افغانستان را تسریع کرد. به عنوان مثال، در اواخر سال 2016، تهران و مسکو میزبانی مذاکرات با طالبان را آغاز کردند، در حالی که در سال 2017، سازمان همکاری شانگهای برای احیای گروه تماس سازمان همکاری شانگهای-افغانستان (که در ابتدا در سال 2005 برای ارائه یک قالب گفتگوی موازی برای افغانستان با کشورهای عضو و ناظران تأسیس شد، اقدام کرد. اما در سال 2009 منحل شد). از نظر روسیه، افغانستان زمینه را برای تبدیل ایران به عضویت کامل سازمان همکاری شانگهای تقویت کرده و همچنین بر لزوم تعامل با تهران در چارچوب مذاکرات چهارجانبه روسیه، چین، پاکستان و آمریکا تأکید کرده است.
صعود ایران و عامل چین
در ماه اوت، علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران تایید کرد که "موانع سیاسی" برای پیوستن به عضویت در پی گفتگو با نیکلای پاتروشف همتای روس خود حل شده است. یک فرستاده رئیس جمهور پوتین این موضوع را قبل از نشست سپتامبر به سازمان همکاری شانگهای تایید کرد. اگرچه پوتین پس از مواجهه با کووید-19 در حلقه نزدیک خود به دلیل قرنطینه شدن نتوانست در این اجلاس شرکت کند، اما در تماسی تلفنی به ابراهیم رئیسی همتای ایرانی خود تبریک گفت. روسیه از آن زمان با تهران برای تصویب اسناد مربوطه که پیوستن کامل ایران مشروط به آن است، هماهنگ کرده است، آخرین مورد در 5 اکتبر، زمانی که حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران برای دیدار با همتای روس خود به مسکو سفر کرد.
به احتمال زیاد، عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای این بستر را برای روسیه فراهم می‌کند تا روابط عمیق چین با ایران را زیر نظر بگیرد. از منظر روسیه، امضای توافقنامه همکاری بیست و پنج ساله ایران و چین در مارس 2021 – حتی اگر ماهیت آن کمتر از اپتیکی آن تاثیرگذار باشد – در تضاد کامل با ابهامات پیرامون تمدید قرارداد بلندمدت این کشور با ایران است. ایران که در ماه مارس منقضی شد.
اینکه روسیه «عامل چین» را در تصمیم‌گیری‌های خود لحاظ می‌کند، غیرعادی نیست. به عنوان مثال، مسکو نسبت به تلاش‌های پکن برای گنجاندن ابعاد اقتصادی به سازمان همکاری شانگهای به دلیل نگرانی از اینکه این امر برای اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EAEU) به رهبری مسکو که شامل همه اعضای موسس سازمان همکاری شانگهای به جز چین است، چالشی ایجاد کند، پذیرفته نیست. همچنین می توان بحث کرد که مسکو برای عضویت هند در سازمان همکاری شانگهای در سال 2017 تلاش کرد تا آنچه را که به عنوان نفوذ فزاینده چین در سازمان، به ویژه در مقابل کشورهای آسیای مرکزی می دید، کاهش دهد.
این نشان می‌دهد که حتی قبل از عضویت ایران، روابط چین و روسیه در خاورمیانه شامل عنصری از رقابت تقسیم‌بندی شده و همچنین همسویی بود. عضویت تهران و تأثیر متعاقب آن بر روابط پکن و مسکو با کشورهای خلیج فارس، احتمالاً روابط چین و روسیه در سازمان همکاری شانگهای را بیش از پیش تیره خواهد کرد.
پیش به سوی نظم جهانی چند قطبی؟
عضویت ایران نشان دهنده یک پیروزی دیپلماتیک برای تهران و رئیس جمهور تندرو جدید این کشور است که سفرش به دوشنبه اولین سفر خارجی وی به عنوان رئیس جمهور بود. با توجه به مانورهای دریایی سه جانبه قبلی ایران که طبق گزارش‌ها در سال‌های 2019 و 2020 با چین و روسیه برگزار شد و در اواخر سال جاری برگزار شد، ادعای دخالت ایران در حملات به کشتی‌ها و نفتکش‌ها و تأسیسات در خلیج فارس و توافقنامه موقت تجارت آزاد ایران با اتحادیه اوراسیا. – تنها کشوری که دارای یک کشور خاورمیانه است – جایگاه بالاتر اخیر ایران در منطقه باعث ایجاد نگرانی قابل درک در میان کشورهای عربی خلیج فارس شده است.
با این حال، به نظر نمی رسد که روسیه از کشورهای عربی و به سمت ایران متمایل شود. کمتر از یک ماه قبل از نشست دوشنبه، روسیه یک توافقنامه همکاری نظامی با عربستان سعودی در مسکو امضا کرد و از امارات متحده عربی (امارات متحده عربی) – همراه با اروگوئه و بنگلادش – به عنوان یکی از اعضای بانک توسعه جدید بریکس استقبال کرد.
از آغاز سال 2021، مسکو همچنین دریافت کننده سرمایه گذاری های قابل توجهی در بخش های برق، املاک و مستغلات و خرده فروشی به ترتیب از امارات و قطر بوده است. در ماه ژوئن، قطر همچنین به عنوان یک کشور میهمان در مجمع بین المللی اقتصادی سن پترزبورگ روسیه که اغلب داووس روسیه نامیده می شود، پذیرفته شد. علاوه بر این، اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای به سرعت سه شریک گفتگوی جدید – مصر، عربستان سعودی و قطر – را تصویب کرد که می تواند نفوذ ایران در سازمان همکاری شانگهای را کاهش دهد. بنابراین، کتاب بازی آزمایش شده و آزمایش شده مسکو در خاورمیانه، که به موجب آن طرف های مخالف به طور همزمان مورد حمایت قرار می گیرند، همچنان مرتبط است.
با در نظر گرفتن مواضع متزلزل روسیه در مورد عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای برای اجتناب از روایت های اجتناب ناپذیر این گروه به عنوان یک «محور سه گانه» یا «محور سرخرطومی» ضد غرب، حمایت مسکو در نشست اخیر دوشنبه ممکن است به این معنا باشد که در نهایت صلح سرد را پذیرفته است. روابط آمریکا و روسیه که از زمان جنگ سرد در پایین ترین نقطه ممکن قرار دارد. بدبینی کرملین مطابق با استراتژی امنیت ملی روسیه است که اخیراً منتشر شده است.
برای مثال، برخلاف تکرار قبلی خود در سال 2015، در سند جدید هیچ اشاره ای به آرمان های یک مشارکت استراتژیک فراگیر با ایالات متحده یا اروپا حذف شده است. موافقت مسکو برای آغاز مذاکرات با ایران برای ارتقای توافقنامه موقت تجارت آزاد اوراسیا-ایران، که 50 درصد از کالاهای مبادله شده را به منطقه آزاد تجاری دائمی پوشش می‌دهد، با این خط فکری سازگار است.
روابط تند روسیه و ایران با ایالات متحده، کشورها را به هم نزدیکتر کرده است. مسکو و تهران تمایل دارند سازمان همکاری شانگهای را نشانه ای از نظم چندقطبی در حال رشد بدانند. حمایت روسیه از عضویت ایران با تمایل مسکو برای ایجاد یک قدرت منطقه‌ای قدرتمند در سازمان مرتبط است. ایران در سازمان همکاری شانگهای اهداف روسیه را برای نشان دادن این سازمان به عنوان یک نیروگاه اوراسیا پیش می برد و شاید نشانه ای از روزهای آینده رهبری روسیه و چین در نظم بین المللی غیرغربی باشد.
لی چن سیم استادیار دانشگاه خلیفه در امارات متحده عربی و محقق غیر مقیم در موسسه خاورمیانه در ایالات متحده است.
نیکول گراجوسکی عضو امنیت بین‌المللی در مرکز علوم و امور بین‌الملل بلفر در دانشکده کندی هاروارد و کاندیدای دکترای روابط بین‌الملل در دانشگاه آکسفورد است.
خواندن بیشتر
سه شنبه 22 ژوئن 2021
آینده ای مبهم برای ایران تحت ریاست جمهوری اقلیت
ایران منبع
توسط
در 21 ژوئن 2021، ابتکار آینده ایران شورای آتلانتیک میزبان رویدادی برای بحث درباره پیامدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران در 18 ژوئن بر روابط ایران و آمریکا بود. نکات کلیدی را بخوانید.
چهارشنبه 10 فوریه 2021
چین همچنان سرشار از نفت ایران است
ایران منبع
توسط
تا زمانی که پترویوان چین وسیله ای برای اجتناب از تحریم های آمریکا فراهم کند، ایران به بارگیری نفتکش ها با نفت خام و فرستادن آنها به شرق ادامه خواهد داد.
تصویر: مسکو، روسیه – 6 اکتبر 2021: سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه و حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران برای گفت و گو در محل پذیرش وزارت خارجه روسیه در خیابان اسپیریدونوفکا دیدار کردند. میخائیل جاپاریدزه/تاس.
