بازبینی توافق تجاری "فاز اول" چین و آمریکا – دیپلمات

مجله

حتی اگر به دلایل اولیه مورد انتظار نباشد، تاریخ احتمالاً توافق فاز اول را به عنوان نقش نسبتاً مهمی در روابط تجاری ایالات متحده و چین طی سال‌های 2020-2021 قضاوت خواهد کرد.

روابط تجاری ایالات متحده و چین طی سال‌های 2020-2120 ایفا کرده است. بزرگترین بازده این معامله احتمالاً متوقف کردن تشدید آن بود. تنش های تجاری بین آمریکا و چین در 18 ماه منتهی به توافق، هر طرف تعرفه های جدیدی را بر بیش از نیمی از واردات خود از طرف دیگر وضع کرده بود. تعرفه های دوجانبه به طور متوسط ​​به حدود 20 درصد افزایش یافت. در حالی که این معامله به این تعرفه ها پایان نداد، اما از بدتر شدن اوضاع جلوگیری کرد. هیچ تعرفه جدیدی در سال‌های 2020-21 اعمال نشد. توافق فاز یک همچنین احتمالاً بر مبارزات انتخاباتی ریاست‌جمهوری ایالات متحده در سال 2020 تأثیر گذاشته است، اما نه به دلایلی که در ابتدا پیش‌بینی شده بود. در اوایل سال 2020، داده های تجاری نشان داد که چین به اندازه کافی خرید نمی کند تا بتواند با تعهد خرید 200 میلیارد دلار دیگر از صادرات ایالات متحده همگام شود. بنابراین، فاز یک چیزی نبود که ترامپ بتواند در کمپین انتخاباتی پیش از انتخابات نوامبر به طور گسترده بر آن تاکید کند. تبلیغات برای دولت آینده بایدن، این توافق همچنین به این معنا بود که پس از تصدی پست ریاست جمهوری در ژانویه 2021، نیازی به اتخاذ تصمیمات فوری تجاری در مورد چین وجود نداشت. آنها می توانند تیم تجاری خود را تشکیل دهند، معامله را ارزیابی کنند، نارضایتی های دوجانبه موروثی با اتحادیه اروپا و سایر متحدان را حل کنند و سپس به رویکرد سیاست تجاری خود در قبال چین بپردازند. این امر به زمان نیاز دارد – شاید بیشتر به دلیل بیماری همه گیر – و تداوم توافق فاز یک آن را فراهم کرد.